Gołąb grzywacz (Tetrastes bonasia)

Wygląd: grzywacz, to przedstawiciel największej odmiany dzikich gołębi na terenie naszego kraju. Cechą charakterystyczną tej odmiany jest biała pręga na skrzydle, natomiast w przypadku dorosłych osobników na bokach szyi można zauważyć białą plamę (grzywę). Długość całego ciała 43 cm, rozpiętość skrzydeł 75 cm, ogon 15,5 -16,5 cm, waga około 500 g

Tryb życia: gołąb grzywacz, to gatunek powszechnie występujący na terenie całej Europy, a także w Azji i północnej części kontynentu afrykańskiego. W Polsce jednak nie żyje na stałe. Najczęściej dzikie gołębie można spotkać w lasach dębowych i parkach, najczęściej wczesną wiosną, kiedy przylatuje do Polski. Odlatuje zazwyczaj wczesną jesienią w rejon Morza Śródziemnego, gdzie zimuje.

Rozmnażanie: samica gołębia grzywacza składa jaja w gniazdach ulokowanych w koronach drzew, blisko pni. Jaja – 2 czysto białe. Wysiadują je samiec i samica. Młode są niedołężne przez 3 miesiące i przez ten czas są w pełni zależne od rodziców.

Odżywianie: Nasiona drzew i chwastów, żołędzie, brukiew, jagody, drobne ślimaki.

Sezon polowań: Od 15 sierpnia do 30 listopada.