czy warto być singlem??? cz 14

Wstała by rozprostować kości. Cały czas ślęczała nad artykułem znów poczuła się głodna. „czas na kolacje” wyjęła z lodówki żółty ser i położyła na chlebie. „ciekawe Kidy mi się zbrzydnie chleb” poczłapała do pokoju włączyła telewizję. Poprzerzucała kanały. „ jak zawsze nic ciekawego nie ma” wyłączyła i podeszła do okna. Dzień schylał się ku końcowi.
MARCIN
„ witaj ślicznotko. Cudnie wyszłaś na ostatniej fotce”
„tak niemożliwe”- uśmiechnęła się do siebie. Tak lubiła go uwodzić
„tak piękna kobieta uśmiecha się do mnie”
„ale mi słodzisz”
„ wcale nie słodzę, tylko patrzę i widzę”
„ tak tak”- popatrzyła w jego brązowe oczy miał takie delikatne rysy. Widać, że czas wyrył na nim kilka zmarszczek.
„pomyślę wieczorem, przed zaśnieciłem o Tobie”
„ pomyśl, ,to może Ci się przyśnię...”
„ juz dawno nic mi się nie śniło....zgadzam się ..tylko czy ja sobie zasłużyłam na tak przyjemny sen”
„ życzę żebym Ci się przyśnił jak tylko zechcesz i Ty mnie również Z pewnością sobie zasłużyłaś ślicznotko...jesteś bardzo wrażliwa i wartościowa kobieta”
„uważaj bo cię uwiodę i co wtedy? dzięki Tobie spędziłam bardzo miło wieczór przyznam się iż dawno się nie uśmiechałam, tu proszę wywołałeś mój uśmiech. dziękuje.”
„wiec mnie uwodź ślicznotko.”
„uwodzić zacznę od jutra.." – „w sumie to już cię uwodzić”- na samą myśl poczuła dziwne nieznane „motyle w brzuchu”
„ jak sobie życzysz…będę tu i jutro. i po jutrze. tylko dla ciebie…dziś jednak musze powiedzieć dobranoc. Gdyż jutro czeka mnie ciężki dzień .i pragnę Twoich czarów ślicznotko.”
„przemiłego wieczorka i zaczarowanych snów:”
„dzięki Tobie ślicznotko sny będą zaczarowane i przepełnione zmysłowością”
„mam nadzieję że jutro mi je opiszesz”
„ z przyjemnością opisze ci je dokładnie”
„w takim razie ja juz nie mogę doczekać się jutra”
Zniknął. Została sama i patrzyła w ekran. Wyłączyła portal dla samotnych i włączyła stronę artykułu.” I co ja mam napisać? Może coś jutro tu napisze dzisiaj nie mam do tego w ogóle głowy.” Wyłączyła komputer. Zaczęła szykować sobie kolacje.” Od kiedy ty jesz o tej porze?” wzdrygnęła się. Włożyła nadgryzioną kanapkę do lodówki i nalała sobie lampkę wina. Resztę butelki stawiając w koncie łóżka Podeszłą do regału z filmami i wybrała swój ulubiony. Usiadła na kanapie i zaczęła oglądać. Płakała i piła sama nie wiedząc dlaczego po tylu razach wciąż przeżywa tak samo losy bohaterów jak za pierwszym razem.



wszystko co pisze jest fikcją...prosze nie kojarzyć z moim pamiętnikiem...to nie o sobie piszę....hihihi