czy warto być singlem??...cz.6

Zanim wyszła z domu. Sprawdziła jeszcze raz wiadomości. Wiadomość z redakcji ucieszyła ją bardzo. Miała umowę do wydrukowania i podpisania. „mam co dzisiaj świętować:” sprawdzała wiadomości w portalu dla samotnych. „odpisał, i mnie nie poznał. No to mam Cię przystojniaku.” Odpisze jak wrócę. wychodziła szczęśliwsza. Dotarła do „Kasandry” przed czasem. Usiadła przy barze i zamówiła Martini z lodem. . nie czekała długo „szalony” był punktualny „ jak on ma na imię?” uśmiechnęła się do niego wymieniając każde imię które mogłoby do niego pasować
- Witaj Iskierko
- Witaj szalony
- Pięknie wyglądasz
- Dziękuję, ty też Hubercie- dostała nagłego olśnienia.
Uśmiechnął się do niej i poszli do stolika, który wskazał im kelner. Bardzo lubiła Tę restauracje. Było tu niesamowity klimat i można tu było swobodnie porozmawiać.
Kelner przyjął ich zamówienie.
- Mam nadzieję, że dzisiaj dasz mi się w końcu pocałować. Myślałem o tym od ostatniego naszego spotkania. Marzyłem o tobie
- Może. – uśmiechnęła się zalotnie- ja też myślałam, czy jeszcze się odezwiesz, po tym jak nie dałam ci się pocałować.- posłała oczko do niego
- Tak jesteś bardzo intrygująca. Masz w sobie coś, co mnie wciąż do ciebie pcha. Ale jesteś nie do skonsumowania.- wyszczerzył swe białe ząbki.
- No wiesz, do wszystkiego potrzeba czasu, a ja nie jestem z tych co na pierwszej randce lądują w łóżku świeżo poznanego samca.- roześmiali się oboje
- Tak masz racje, wcale nie zdążyliśmy się poznać. Przez trzy miesiące tylko pisaliśmy do siebie, a na spotkanie spóźniłaś się dwie godziny.
- Oj przecież dzwoniłam ,że się spóźnię, ale za to dzisiaj przyszłam przed czasem.
- Oj wiem. Warto byłoby czekać , na ciebie, nawet i następne dwie godziny- przesłał jej buziaka i mrugnął okiem
- No co ty?
Kelner przyniósł ich zamówienie. Olimpia spojrzała w stronę baru „niemożliwe co on tu robi?”



wszystko co pisze jest fikcją...prosze nie kojarzyć z moim pamiętnikiem...to nie o sobie piszę....hihihi