Nikon D90, Tair 3A, 300 mm, Konwerter 2x, statyw fot.
f:5.6, 1/125 s, ISO 200
Im większa część tarczy Księżyca oświetlona - tym bardziej płaskie zdjęcie. Rzeźbę powierzchni widać wyłącznie na linii terminatora (granicy dnia i nocy), gdzie kratery rzucają długie cienie.
Obiektyw ma za słabą korekcję do astrofotografii. W dodatku niezupełnie ostrzy z Nikonem na nieskończoność. Ale i tak lepszy niż wszystkie moje zoomy.
dodane na fotoforum:
karin24 2011-04-18
jest piękny....i foto ekstra...