Świątynia modlitwy i wszystkich wyznań

Ten dziewięciokątny budynek zwieńczony kopułą pełnić ma funkcję domu modlitwy i być miejscem duchowego spotkania całej ludzkości wszystkich wyznań. Jego symetryczność i okrąg ma odzwierciedlać doskonałość Boga, a harmonia formy współgrając z otoczeniem w postaci bujnej zieleni jest symbolem nieba, natomiast kwitnące ogrody symbolem nowego życia i duchowego rozwoju. Jego wnętrze zaprojektowane zostało zgodnie z zasadą minimalizmu, czyli wyeliminowaniu zbędnych ozdób takich jak obrazy i rzeźby, które rozpraszałyby medytujących czy modlących się w nim ludzi. Tym samym nawiązuje do tradycji ikonoklazmu, ruchu sprzeciwiającego się kultowi obrazów już za czasów chrześcijańskiego Bizancjum, a w późniejszych okresach za czasów reformacji. Podobne tendencje, bardzo prostych i oszczędnych w formie spotkać można obecnie w innych religiach, np. kościołach protestanckich.