(4)
Budynki poprzemysłowe, mieszczące dawniej Farbiarnię Wilhelma Koppa oraz rafinerię spirytusu Carla Augusta Franke widać tutaj : https://www.garnek.pl/mgfoto/25814021/bydgoszcz-wyspa-mlynska
Założyciel gorzelni w 1827 r. przybył do Bydgoszczy z Leszna. Stworzony przez niego zakład był małą destylarnią spirytusu ale po przejęciu zarządzania przez syna - Hermanna Franke w 1853 r. firma zaczęła się dynamicznie rozwijać.
W 1857 r. zakupiono maszynę parową o sile 3 KM, którą dostarczyły bydgoskie warsztaty Fritza Eberharda oraz zainstalowano napędzany parą aparat spirytusowy o pojemności 1000 litrów.
Nowy zakład uruchomiono w 1872 r. Dzienna produkcja czystego rektyfikatu do wyrobu popularnych wówczas likierów wynosiła ok. 3500 litrów. Dzięki tym inwestycjom firma stała się monopolistą w dostawach spirytusu dla Bydgoszczy i okolic.
W 1887 r. na potrzeby rozwijającego się przedsiębiorstwa zakupiono nową parcelę nad Młynówką i wybudowano na niej skład spirytusu wyposażony w cementowe cysterny i żelazne zbiorniki, zdolne pomieścić około 1 mln a trochę później aż 1,75 mln litrów surowego spirytusu. Na bazie tego magazynu w 1893 r. wybudowano dużą i nowoczesną na owe czasy rafinerię spirytusu.
Całe przedsiębiorstwo osiągnęło zdolność produkcyjną około 10.000 litrów spirytusu dziennie. Co ciekawe, nakładem środków właścicieli rafinerii oraz sąsiedniej farbiarni w latach 90. XIX w. nad Brdą i Młynówką urządzono ogólnodostępne zakłady kąpielowe. Łaźnie te przez wiele lat zaspokajały potrzeby mieszkańców miasta i utraciły znaczenie dopiero w związku z pojawieniem się łazienek w bogatszych domach oraz rozbudową sieci wodociągowej.
