(0)
Muzeum Stanisława Wyspiańskiego mieści się w Kamienicy Szołayskich - ul. Szczepańska 11 , 31-011 Kraków
Stanisław Wyspiański (1869-1907) to jeden z najwybitniejszych artystów polskich tworzących w Krakowie. Był spadkobiercą wielkich polskich romantyków. Wszechstronnie utalentowany poeta i dramaturg. Zajmował się odnawianiem i projektowaniem wnętrz kościelnych w Krakowie, zasłynął jako twórca polichromii i witraży w kościele Mariackim, Św. Krzyża, Franciszkanów, Dominikanów, katedry na Wawelu, a także wnętrz świeckich: mieszkanie rodziny Żeleńskich, Dom Towarzystwa Lekarskiego.
Ten wybitny portrecista i pejzażysta, przedstawiciel polskiego symbolizmu i ekspresjonizmu, uznany został prekursorem narodowej szkoły scenografii i typografii oraz rzemiosła artystycznego.
Muzeum Narodowe w Krakowie szczyci się największą w Polsce kolekcją prac Stanisława Wyspiańskiego, jednego z najwybitniejszych artystów polskiego modernizmu. Aktualną siedzibą Muzeum Stanisława Wyspiańskiego jest zabytkowa kamienica przy ul. Szczepańskiej 11, podarowana
Muzeum Narodowemu w Krakowie przez Włodzimierę i Adama Szołayskich w 1904 roku. Ściany niektórych pomieszczeń zdobi odkryta i zrekonstruowana polichromia z różnych epok.
Konieczność przeniesienia Muzeum Stanisława Wyspiańskiego do Kamienicy Szołayskich, tradycyjnie związanej z kolekcją Feliksa „Mangghi” Jasieńskiego, zdecydowała o podziale przestrzeni ekspozycyjnej na dwie części. Trzy sale II piętra zajmuje wystawa poświęcona wielkiemu kolekcjonerowi i mecenasowi sztuki, któremu Muzeum Narodowe w Krakowie zawdzięcza m.in. wiele znakomitych dzieł Wyspiańskiego.
Kraków czasów Wyspiańskiego ukazuje umieszczona na klatce schodowej galeria fotografii Ignacego Kriegera.
Nowa ekspozycja Muzeum Stanisława Wyspiańskiego prezentuje w ujęciu chronologicznym najważniejsze tematy w twórczości artysty. W ośmiu salach I piętra pomieszczono eksponaty związane z edukacją artysty, jego podróżami artystycznymi oraz współpracą z Janem Matejką i Józefem Mehofferem, a także oryginalne projekty wnętrz oraz sztukę
użytkową powstałą na zamówienie Zofii i Tadeusza Żeleńskich oraz Domu Towarzystwa Lekarskiego, którego najpiękniejszą ozdobą i najcenniejszym dziełem był witraż Apollo.
W tej części ekspozycji pokazano również autoportrety Wyspiańskiego i portrety jego przyjaciół oraz prace związane z teatrem: kostiumy, elementy scenografii, projekty, obrazy i rysunki, autorskie druki dramatów, karykatury, portrety i afisze.
Wyeksponowany w holu pomiędzy piętrami fragment projektu witraża przeznaczonego do bazyliki Franciszkanów Bóg Ojciec – Stań się zapowiada obecną na II piętrze prezentację dokonań Wyspiańskiego w dziedzinie dekoracji krakowskich świątyń – franciszkanów i dominikanów.
Jedna z sal poświęcona jest życiu prywatnemu artysty i tematowi macierzyństwa. Znajdujemy tu portrety żony i dzieci – najbardziej znany i popularny motyw, często podejmowany przez malarza – a także osobiste pamiątki i fotografie rodziny.
Odrębną całość stanowią dzieła związane z „Wawelem Wyspiańskiego”, a wśród nich dotąd nie pokazywany fragment
dokumentacji fryzu z Sali Poselskiej na Wawelu.
Na II piętrze, we wnętrzach pokrytych klasycystyczną polichromią, urządzona została niewielka ekspozycja poświęcona wielkiemu donatorowi Muzeum Narodowego w Krakowie – Feliksowi Jasieńskiemu zwanemu Manggha (1861–1929). Ten wybitny kolekcjoner dzieł sztuki, opiekun i przyjaciel artystów oraz muzyk zapisał swoje ogromne zbiory
Muzeum Narodowemu w Krakowie.
Wykorzystując meble, obrazy, rzeźby, tkaniny i drobiazgi należące niegdyś do kolekcjonera, w salach Kamienicy Szołayskich odtworzono klimat krakowskiego mieszkania Jasieńskiego, a także przypomniano jego liczne przyjaźnie z wybitnymi artystami (autorami wielu pokazywanych portretów) oraz zainteresowania muzyczne.
