(1)
Dolina Chochołowska – najdłuższa i największa dolina w polskich Tatrach, znajdująca się na zachodnim skraju polskich Tatr Zachodnich. Zajmuje obszar ponad 35 km² i ma długość ok. 10 km. Jest doliną walną.
W dolnej części, o długości ok. 4 km tworzy głęboki wąwóz, na którym występują przewężenia, zwane bramami. Górna część doliny rozdziela się na trzy główne ramiona: Dolinę Starorobociańską, Dolinę Chochołowską Wyżnią i Dolinę Jarząbczą.
Nazwę swą dolina zawdzięcza oddalonej o kilkanaście kilometrów wsi Chochołów, która już w XVI wieku zajmowała obszar Tatr pomiędzy Wołowcem a Bobrowcem. Dzięki występowaniu na dolinie dużej powierzchni polan i hal, stała się ona największym ośrodkiem pasterstwa w Tatrach. W 1930 70 juhasów wypasało na niej ok. 4000 owiec, ponadto 280 pastuchów wypasało bydło. Ogromna też była liczba szałasów, bacówek i szop.
Dolina Chochołowska miała też swoją przeszłość górniczą. Już od XVI w. prowadzono na niej prace górnicze i hutnicze, które trwały aż do drugiej połowy XIX wieku. Głównie wydobywano rudy żelaza, które początkowo wytapiano na miejscu, później zwożono je tzw. Drogą pod Reglami do huty w Kuźnicach. Niektóre nazwy w obrębie doliny związane są właśnie z tymi pracami (np. Hala Stara Robota, Polana Huciska).
Na pięknie Doliny Chochołowskiej poznali się też turyści. Pierwsi pojawili się tutaj już w XIX wieku. Jednak dopiero przed I wojną światową dolina uzyskała większą popularność, głównie dzięki narciarzom i taternikom. W latach 1930–1932 Warszawski Klub Narciarzy wybudował duże schronisko na Polanie Chochołowskiej.
W czasie II wojny światowej istniejące na dolinie schroniska i liczne szałasy stanowiły bazę dla partyzantów polskich i radzieckich. W czasie walk z partyzantami Niemcy spalili te schroniska, liczne szałasy i szopy. Dolina Chochołowska była też miejscem, w którym hitlerowcy rozstrzeliwali zakładników i więźniów.
dodane na fotoforum:
