(18)
To na południowo-zachodnim krańcu Polski, na Pogórzu Izerskim w powiecie Lubańskim, leży mała gmina Platerówka.
Na południu na odcinku jednego kilometra dotyka granicy z Republiką Czeską.
W 1945 roku, kiedy ziemie te zostały przyłączone do Polski, rozpoczęło się zasiedlanie tych terenów przez ludność polską, a dokładnie przez wojskowe grupy osiedleńcze w miejsce wysiedlonych rodzin niemieckich.
W wyniku zmian nazw miejscowości z koloniami i przysiółkami w 1962 roku — Zalipie Dolne zostało przemianowane na Platerówkę.
Z taką inicjatywą wyszła grupa 130 kobiet, które tu zamieszkały, a podczas II wojny światowej służyły w batalionie kobiecym im. Emilii Plater (polskiej bohaterki z czasów Powstania Listopadowego).
Po zdemobilizowaniu kobiety osiadły na tym terenie, tworząc społeczność, którą połączyła wojenna historia.
Obecnie w Platerówce pozostała już tylko jedna była „żołnierka”.
W tym miejscu (dla nich na końcu świata, ale w wolnej Polsce- po traumatycznych przejściach i nieustającym głodzie w czasie wyrębu w syberyjskich lasach) podniosłym stał się fakt , że dopiero w 1972 roku przed pierwszym spotkaniem „Platerówek”, w ramach pamięci władz miejscowych, została tu zbudowana pierwsza utwardzona droga.
Miałem szczęście poznać kilka z Nich i usłyszeć niesamowite historie.
Ciekawym, co przyniesie treść książki z tego, nieznanego mi dotąd wydawnictwa.
Dojazd jak widać do Platerówki tą samą ,wąską asfaltową drogą, wybudowaną jeszcze w 1972 roku.
Niektóre domy bardziej pochylone tam niż ten znak przy drodze.
Historyczna szkoła czeka w stanie ruiny- na rozbiórkę.
Kiedyś w niej zatrzymywały się grupy młodzieży i turystów na nocleg.
Tam Platerówki przynosiły jeszcze ciepłe, wypieczone okrągłe bochny chleba i twaróg, i masło dla zgłodniałych wędrowców.
Bardzo smaczne..
Copyright 3728 @ maska33
