„Przez nagie, brązowe gałęzie drzew nieruchome niebo jest spokojnie białe; w niektórych miejscach ostatnie złote liście wiszą na lipach. Wilgotna ziemia jest sprężysta pod stopami; wysokie suche źdźbła trawy nie poruszają się; na bladej trawie błyszczą długie nitki. Klatka piersiowa oddycha spokojnie, ale w duszy pojawia się dziwny niepokój. Idziesz skrajem lasu, opiekując się psem, a tymczasem przychodzą na myśl ulubione obrazy, ukochane twarze, martwe i żywe, wrażenia, które dawno zasnęły, nagle się budzą; wyobraźnia trzepocze i leci jak ptak, a wszystko tak wyraźnie porusza się i stoi przed naszymi oczami. Serce nagle zacznie drżeć i bić, namiętnie pędzi do przodu, a potem nieodwołalnie tonie we wspomnieniach. Całe życie rozwija się łatwo i szybko, jak zwój; Człowiek posiada całą swoją przeszłość, wszystkie uczucia, siły, całą swoją duszę. I nic wokół niego nie przeszkadza - bez słońca, bez wiatru, bez hałasu ... ”

Ivan Sergeyevich Turgenev ,,Las i step "

https://www.youtube.com/watch?v=2L5GEO2MHeQ