Choć gaśnie życia płomień....

lussi44 2007-12-13

cudowny zestaw i fotki i myśli....pozdrawiam serdecznie :))

zulka18 2007-12-13

zapewne kiedyś było tu piękniej :) pozdrawiam

omena53 2007-12-13

Choć w życiu zakrętów tysiące,
trudne wyzwania stawia los,
pamiętaj - po burzy wschodzi słońce,
a przy Tobie zawsze znajdzie się ktoś.

By szczęście prostowało złe chwile,
co wkradają się nieproszone.
Nie trać nadziei i miej siłę,
by budować mosty wciąż gaszone.

Niech uśmiech dotrzymuje Ci kroku,
jak śmiejesz się- niech zobaczą wszyscy!
Bądź jak światło, które o zmroku
jaśnieje i widać jak błyszczy.....(Atte)
.............zawsze jest nadzieja,że nie wszystko odchodzi, coś pozostaje........miłego dnia.......

krakadil 2007-12-13

Niech Pan Ci błogosławi.........i żeby zawsze pół litra opłatka w twym domu było dla zbłąkanego gościa :)))))

gagusia 2007-12-13

świetnie dobrałeś ten wiersz do taj fotki, pozdrawiam :))))

nova25 2007-12-13

Super !!

nova25 2007-12-13

Te kraty to dlatego,że taka orlica pracuje w tym pokoju. Okno otwarte bedzie wyfrunie i ............

nova25 2007-12-13

Przypomina mi zamek w Siewierzu ,ale pewno znowu się myle !!

nova25 2007-12-13

" tam przyjaciół wszystkich mam od lat dla nich wlaśnie spiewam dla nich gram .....

wienia 2007-12-13

Ładny widoczek ,tylko żal że w ruinach.


każda łza uczy nas jakiejś prawdy".
Pozdrawiam ,dziękuje :))

zosia56 2007-12-13

.....jak wiesz bardzo lubie poezje Twoja jest bardzo wyszukana ....kiedys uwielbialam Staffa . Asnyka... teraz nie mam tyle czasu ale chetnie wracam do ich tworczosci ..:)*

zosia56 2007-12-13

...nie mieszkasz az tak daleko moze gdzies kiedys ..przekonamy sie :)..swieta w domku ??

zosia56 2007-12-13

Czekam listu od ciebie... Tam Południa słońce

I morze mówi z tobą... U mnie długa słota,

Samotność, jesień, chmury i drzewa więdnące...

Dziś pogoda... lecz słońce chore - jak tęsknota...



Nim wyślesz, włóż list w trawę wonną albo w kwiaty,

Bo tu żadne nie kwitną już... Niech go przepoi

Spokój, woń słońca, szczęście twej bliży i szaty -

Albo go noś godzinę w fałdach sukni swojej...



A papier niechaj będzie niebieski... Bo może

Znów przyjdą chmury szare, smutne, znów na dworze

Słota łkać będzie, kiedy list przyjdzie od ciebie;



Skarżyć się będą drzewa, co więdną i mokną,

A ja, samotny, może znów będę przez okno

Patrzał za małym skrawkiem błękitu na niebie...

Leopold Staff ..:)

tadia 2007-12-13

Wiesz... gdy się jest bardzo smutnym, lubi się zachody słońca...Buziolki:)

hofpio 2007-12-14

Podziwiam zdjęcie i słowa.

nova25 2007-12-14

Kurcze,ale masz oko wytrenowane !!!