To tylko jesień

Przyszła powoli w strojnych szatach
kolor niedbale rozrzuciła
piękna dojrzała i bogata
ranek rozgrzała, noc schłodziła

pająkom w sieci perły wplotła
wilgotną mgiełką rozmarzyła
liście pod ławkę zgrabnie wmiotła
zabłysła magią w niej jej siła

jabłka strząsnęła w miękką trawę
ku słońcu obróciła licem
z dziećmi pobiegła do zabawy
z liści szelestem ją pochwycą

a z koralików jarzębiny
szyszek, żołędzi, kilku piórek
zrobiła wianek dla dziewczynek
dodając złota i purpurę

z zachwytem patrzę jak się zmienia
gdy słońce rzuca światłocienie
pogodnie duszę rozpromienia
ciepłem jesiennym i wspomnieniem

z jesiennym pozdrowieniem:)
Autor: Bella Jagódka