Bożnica

Pomieszczenia bóżnicy od 1959 użytkuje Biblioteka Publiczna ( Miejska; od 1963 połączona Powiatowa - obecnie Wojewódzka ). Murowana bóżnica, w rodzimym stylu późnorenesansowym, została rozplanowana zgodnie z zasadami kultu. Składa się z wysokiej sali modlitw, wzniesionej ok. 1603, dostosowanej tylko dla mężczyzn i 2 niższych babińców przylegających od pn. i pd., dostawionych nieco później. Babińce przeznaczone były dla kobiet, które pośrednio uczestniczyły w nabożeństwach spoglądając poprzez niewielkie otwory w ścianach. Do wnętrza dawnej bóżnicy wchodzi się obecnie od pd., przez westybul, gdzie po prawej stronie znajduje się prowadzący do sali modlitw renesansowy półkolisty portal, dekorowany plecionką z żelaznymi drzwiami. Sala modlitw nakryta jest wyniosłą czaszą sklepioną z parami lunet i małymi konchami w narożach. W czasie konserwacji w 1968 odkryto pierwotną polichromię stiuków o żywych barwach z przewagą cynobru. Tablice tworzące z między pilastrami wypełniały niegdyś wersety z Biblii. Na ścianie wschodniej zachował się kamienny Aron Hakodesz ( szafka do przechowywania ksiąg liturgicznych - rodałów ) z I poł. XVII w. Stojąca niegdyś altanowa boma ( kazalnica ) z XIX w. została zniszczona przez Niemców w czasie okupacji.

dodane na fotoforum:

• Zamość