(1)
Kościół na początku był prostą budowlą, z półkolistym prezbiterium i nawą. W XIV w. świątynię ponownie przebudowano, tym razem w stylu gotyckim. Prezbiterium zamknięto równobocznie, na zewnątrz dodano łuki przyporowe, dobudowano zakrystię i kilka bocznych kaplic, sklepienie zmieniono na żebrowe. W 1341 po najeździe Tatarów na Lublin, miała miejsce kolejna odbudowa. W XV w. z frontu od ulicy Grodzkiej, powstała potężna wieża, dominująca nad zabudowaniami miejskimi, która podobno była widoczna na 5 mil od Lublina. Pokryto ją miedzianą blachą, a jej szczyt wieńczyła blaszana chorągiewka, która wskazywała kierunek wiatru. Na wieży umieszczony został zegar oraz dzwony, w tym Michał. W XVI w. świątynia stała się kolegiatą. Obok cmentarza otaczającego kościół, zbudowano plebanię, dom mansjonarski, mieścił się tu również szpital oraz Szkoła. W 1575 kościół ponownie spłonął, runęła wtedy wieża, przerażając ówczesnych mieszkańców Lublina hałasem. Kościół odbudowano, wieżę również, tym razem bez zegara. Do sześciu kaplic dobudowano siódmą. W 1653 kościół ponownie spłonął, odbudowano go dopiero w 1741.
dodane na fotoforum:
