JESIENNIE

JESIENNIE

,,W ba­biego la­ta cienką nić
Spo­wita jak w woale
Cza­sami wolę nie czuć nic
I cza­sem nie być wca­le.
Pajęcza nić ba­biego la­ta
Otu­la mnie i mo­je myśli.
I nie wiem już, czyś był praw­dzi­wy,
Czyś mi się nocą tyl­ko przyśnił.
Ba­biego la­ta nić cieniut­ka
Na wiet­rze lek­ko się kołysze.
Cze­kałam na twe czułe słowa,
Lecz wkoło słychać tyl­ko ciszę.
Od­le­ci nić ba­biego la­ta,
A z nią marze­nia dos­ko­nałe.
I wrócą, może, tu­taj za rok,
A może, już nie wrócą wca­le.,,

drew50

drew50 2014-09-29

Okruchy
Babiego lata kruchą nić
ze szkolnej mej jesieni -
z Łazienek starych jeden liść
i szept z klasztornej sieni-
kolędy,siostry jasną twarz -
z rączkami na obrusie
może po wojnach jeszcze dasz,
maleńki mój Chrystusie.
Ks. Jan Twardowski

dodaj komentarz

kolejne >