WIOSENNIE JESIENIĄ

Liśc, co z drzewa porwany podmuchem,

spadając powoli musnął Twą postać.

Choć drzewa korony był tylko okruchem,

chciałby na zawsze w Twych włosach pozostać.

Ostatni motyl już przysiadł na strychu,

złożywszy skrzydełka skrył się przed chłodem.

Choć lato całe w barw swoich przepychu,

podkreślał łąk i ogrodów urodę .

Wiatr,co jesieni jest tylko oddechem,

wpadnie przez okno zbłąkany.

Choć dzisiaj lata jest cichym echem ,

to wczoraj otulał kwieciste dywany.

Jesienna miłość kolory swe zmienia,

ciepłego kąta przed zimą szuka.

Jesienna miłość ma piękne wspomnienia,

w kolorach liści do serc naszych puka.



Marek Julian Naporski -> JESIENNA MIŁOŚĆ