(19)
Lewa strona Doliny Hlińskiej oraniczona jest przez mur Hrubego - wielką ścianę skalną, o wystrzępionej grani, o pożlebionej powierzchni, tak pisał Kasprowicz:
Hruby jest mózgiem skalnym. Widzisz ostre szwy
Natężone do bólu żłobistym skupieniem?
Ognie tędy lawiną zadymioną szły.
Ziemia stygła i kamień się stawał kamieniem.
(...)
Melodio niepojęta, ciszo wód i skał,
Która kruszysz się w uchu zaziemskim szelestem!
Czuję wiatr: niósł mnie w dymach, ponad ogniem siał i rozwiał po istnieniu.
Gdzie ja teraz jestem?
