WITAM cieplutko

WSZYSTKICH zaglądających na tę stronę...
i zgodnie z obietnicą zamieszczam kolejny wiersz B. Obertyńskiej związany z kalendarzem.

LUTY

Jeszcze tyle tygodni! Po co wiosny czekać?
Bielą mroźnego kwiatu sad dziś w nocy obrósł,
Słońce między pnie poszło szafiry rozwlekać
I siec prętami cienia biały, skrzący obrus.

Na nisko zwisłą gałąź spada ciężko wrona
I skrzydłem białe puchy zmiata od niechcenia.
Wtedy pod nią, na śniegu, śmiesznie wydłużona,
Modrą wronę kołysze modra gałąź cienia.

Drzewom sen o jesieni w mróz jest jeszcze dalszy...
A przecież - patrz - w tym białym roziskrzonym pyle
Płonie już oto pąsem gatunek najtrwalszy
Ścigłych, zimowych jabłek... Przyleciały gile!

Samych radosnych dni w nowym tygodniu i miesiącu WAM życzę...