Skarb królowej Bony
Po śmierci króla Zygmunta I Starego, mieszkała w zamku w Chęcinach jego wdowa, królowa Bona. Chciała wyjechać do Włoch i tutaj oczekiwała na pozwolenie od syna, króla Zygmunta Augusta. Pewnego dnia załadowano na wozy skarby i złoto należące do królowej Bony i wyruszono w podróż. Po kilku kilometrach podczas przeprawy przez rzekę Nidę załamał się drewniany most pod ciężkimi wozami. Do rzeki wpadły skrzynie wypełnione złotem i klejnotami. Królowa Bona wysłała do zamku posłańca po pomoc. Nie wpuszczono go jednak do zamku licząc, że chociaż w ten sposób część skarbu królowej pozostanie w Polsce. Mieszkańcy opowiadają, że gdy świeci słońce, to czasami można w nurcie Nidy zobaczyć, jak połyskują w wodzie zatopione skarby królowej Bony. Pierwsza pisemna wzmianka o zamku pochodzi z 1306 roku.