Zabytki Lubania

Wieża Trynitarska - jest pozostałością po dawnym kościele Świętej Trójcy z XIII wieku, aż do 14 VII 1760 r., kiedy to padł ofiarą pożaru, pełnił funkcję świątyni parafialnej.
Dokładna data budowy kościoła nie jest znana. Przyjmuje się jednak I- połowę XIII w., kiedy to Lubań otrzymał prawa miejskie -ok. 1220 roku. Dzieje świątyni nierozerwalnie wiążą się z historią klasztoru Magdalenek. W 1320 r, książę jaworski Henryk I ufundował w Lubaniu klasztor św. Marii Magdaleny i przekazał mu prawa patronackie nad kościołem Świętej Trójcy. Aż do momentu spalenia świątyni siostry wykorzystywały ją do celów liturgicznych, choć warto pamiętać, że od czasu reformacji ich prawa w tym zakresie były mocno ograniczone. Od roku 1760 świątynia pozostawała w stanie ruiny. Dopiero w 1879 r. usunięto jej zasadniczą bryłę, pozostawiając wieżę, która pozostała do dnia dzisiejszego. Mieszkańcy Lubania przed rokiem 1945 nazywali ją wieżą kościoła parafialnego lub wieżą dzwonniczą. Natomiast Polacy najczęściej używają określenia Wieża Trynitarska, które nawiązuje do łacińskiego terminu \\\"trinitas\\\", oznaczającego trójcę. Wieża przez około pięć stuleci była integralną częścią kościoła parafialnego i wraz z nim ulegała licznym przeobrażeniom architektonicznym.
Zarówno wieża jak i kościół zostały wzniesione z bazaltowego kamienia łamanego oraz cegły.