Ks. Marian Piątkowski

Ks. Marian Piątkowski

(*) Ks. Piątkowski
https://pl.gloria.tv/?media=236305



https://www.rsmu.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=7&Itemid=1

Urodził się 14 września 1927 r. w Starkowie (parafia Przemęt) z ojca Jana, kierownika tamtejszej szkoły powszechnej i matki Stefanii z domu Lewandowskiej. Wysiedlony w 1939 r. przez okupanta do Generalnego Gubernatorstwa mieszkał w okresie wojny w Krakowie, a następnie wrócił z rodzicami do Wielkopolski i od 1945 r. zamieszkał w Widzimiu Starym, gdzie jego ojciec był także kierownikiem szkoły powszechnej.
W lutym 1947 r., po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w Państwowym Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym, w Wolsztynie, wstąpił do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. Studia filozoficzne odbył w Gnieźnie, a teologiczne w Poznaniu. W dniu 7 czerwca 1952 r. otrzymał z rąk arcybiskupa metropolity poznańskiego Walentego Dymka święcenia kapłańskie, a następnego dnia odprawił swoją pierwszą Mszę św. w kościele parafialnym w Kębłowie.
Jego pierwszą placówką duszpasterską był Kościan, gdzie obok zwyczajnych obowiązków wikariuszowskich uczył także religii w Zasadniczej Szkole Metalowej. Następnie w latach 1953-1954 był wikariuszem w parafii św. Jana Kantego oraz- przez kilka miesięcy- kapelanem Państwowego Szpitala Klinicznego im. H. Święcickiego. W latach 1954-1957 odbył studia specjalistyczne z teologii moralnej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, uwieńczone w roku 1957 rozprawą doktorską pt. "Koncepcja życia moralnego w pismach ks. Piotra Semenenki".

W latach 1958-1970 pełnił funkcję ojca duchownego w arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu, w latach 1970-1974 był wicedyrektorem ds. wychowawczych, od 1973 wykładowcą teologii życia wewnętrznego, od 1975 wykładowcą kierownictwa życia duchowego na Papieskim Wydziale Teologicznym i na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, od 1982 wykładowcą teologii moralnej fundamentalnej. W latach 1966-1968 był członkiem synodalnej Komisji Koordynacyjnej i Statutowej oraz przewodniczącym Komisji ds. Maryjnych Synodu Archidiecezjalnego w Poznaniu, od 1970 archidiecezjalnym duszpasterzem duszpasterstwa maryjnego, w latach 1974-1984 moderatorem diecezjalnym kapłanów w Archidiecezji Poznańskiej, w latach 1975-1984 członkiem Komisji Maryjnej Episkopatu, w latach 1977-2003 dyrektorem Unii Apostolskiej Kapłanów w Archidiecezji Poznańskiej. Był jednym z pierwszych propagatorów i założycielem pierwszej grupy modlitewnej Odnowy w Duchu Świętym, która w Polsce rozpoczęła swoje istnienie w 1975 roku. W roku 1983 po śmierci ks. Aleksandra Woźnego przejął ojcostwo duchowe wspólnoty, obecnie Stowarzyszenia „Rodzina Serca Miłości Ukrzyżowanej”, z którą związany był do końca. W latach 1984-1997 był proboszczem w Tulcach, od 1997 rektorem kościoła pod wezwaniem Najświętszej Krwi Pana Jezusa w Poznaniu, od 1997 egzorcystą w Archidiecezji Poznańskiej, od 1999 koordynatorem Posługi Księży Egzorcystów w Polsce.
Pamiętamy go, jako uśmiechniętego, życzliwego człowieka, oddanego Maryi i otwartego na pomoc dla każdego. Postawa dostojności, a jednocześnie pokory wzbudzała zaufanie, a posługa, którą wiernie wykonywał była pełna miłości i mocy Ducha Świętego.
Zmarł 3 stycznia 2012 roku.

dodane na fotoforum:

modlsie

modlsie 2012-02-01

Módlmy się o nawrócenie Księdza Natanka
http://pl.gloria.tv/?media=251215


Módlmy się o nawrócenie Księdza Natanka i jego powrót do Kościoła Katolickiego


Apel kard. Dziwisza:

Kardynał Dziwisz zachęca wiernych do zapoznania się z uzasadnieniem kary dla ks. Natanka na stronie:
http://www.diecezja.pl/dekrety/2650-kara-suspensy-dla-ks-dra-hab-piotra-natanka


Grzechy ks. Natanka:1.
Upolitycznienie Królestwa Chrystusa - niewłaściwe jest identyfikowanie Królestwa Chrystusa z władzami poszczególnych państw. Jego Królestwo nie jest z tego świata.
2. Tworzenie własnej sekty - zbyt mocne akcentowanie potępienia i kary, telefony do nieba, dostrzeganie we wszystkim działania szatana, nawet w czynach, które są neutralne moralnie.
3. Wiara magiczna w kult Maryi, aniołów i świętych ks. Natanka odbiega od zdrowej poboż-ności, co odwraca uwagę od prawdy o zbawieniu przez Jezusa Chrystusa.
4. Rzucanie klątw.

irenam

irenam 2012-02-29

http://www.kartki.pl/pl/showCard/dzem-modlitwa-iii-pozwol-mi-0

helen6

helen6 2012-04-07

Wielkanoc to czas otuchy i nadziei.
Czas odradzania się wiary w siłę Chrystusa
i drugiego człowieka.
Życzę, aby Święta Wielkanocne
przyniosły radość oraz wzajemną życzliwość.
By stały się źródłem wzmacniania ducha.
Niech Zmartwychwstanie, które niesie odrodzenie
napełnia pokojem i wiarą,
niech da siłę w pokonywaniu trudności
i pozwoli z ufnością patrzeć w przyszłość...

dodaj komentarz

kolejne >