Tak trudno zrozumieć kolory świata
ni bieli nie znajdziesz,
a czerni poświata
zasnuwa fiolety i róże.
Świat wciąż czernieje, szarzeje
dymy naszych umysłów trują
już nikt nie pyta: co się dzieje?
Wszystko szarzeje, czernieje.
I mój umysł piękny- z pozoru
światu do świata wysyła tak wiele... freonu
zatruwa kolory wspaniałe
W mych oczach łzy widać
tak jasne, tak małe,
lecz komu kolor świata wrócić?