Mokry kawałek Irlandii...

Płynie światło...
Płynie światło...

Płynie, płynie światło tworząc barw potęgę,
Łączy z wiatrem szczebiot skrzydlatych śpiewaków.
W mgły, co się podnoszą znad jeziornej toni,
Spada delikatną niteczką jedwabiu.

W szczeliny się wdziera. Nie, zbyt ostre słowo.
Ono się układa, głaszcze, jakby pieści,
Odmładza uśmiechem, dniom smaku dodaje
Świtem rozpisuje najpiękniejsze treści.

Upoić się pragnę tym, co bezszelestne,
Tym, co na granicy snu może jest właśnie.
Nie można pochwycić w żaden znany sposób,
Tego, co o promień zahacza o baśnie.

Ten kawałek nieba, ułamię dla Ciebie,
Abyś świeżość ranka odczuł każdym zmysłem,
By jasność istnienia była nadzwyczajna,
Zatrzymała w myślach chwile uroczyste.

Autor: Maryla

adamapa 2012-10-31

Spokój, cisza, czego potrzeba więcej.

onamysz 2012-10-31

TAK MASZ RACJE..
DZIEKI,ZA ZAUWAZENIE TEGO CO NAPISALAM..

POZDRAWIAM SERDECZNIE
zOSIA

adamapa 2012-10-31

Dziękuję - Widzę na Twoim zdjęciu to co napisałem, Zdjęcia wzbudzają emocję.
Pozdrawiam

maniek1 2012-10-31

Witam.Miłej i słonecznej środy życze:))

marik54 2012-10-31

...takie widoki uspokajają...i urzekają swoim pięknem...fantastycznie i tajemniczo wygląda krajobraz na tle pochmurnnego nieba...pozdrawiam Cię serdecznie...