Katedra w Salisbury

Katedra w Salisbury (ang. Salisbury Cathedral) – gotycka świątynia znajdująca się na obrzeżach najstarszej części miasta Salisbury położonego w południowej Anglii.

Dawna siedziba założonej w 1220 diecezji Salisbury; obecnie świątynia należy do anglikańskiego Kościoła Anglii (ang. Church of England). Katedra została wzniesiona ok. 1220-1320, jej zasadniczą część – prezbiterium z kaplicą Świętej Trójcy, główny transept oraz korpus nawowy – wzniesiono w ciągu zaledwie 38 lat, podczas gdy przylegające od północy monasterium kanonickie, skupione wokół wielkiego kwadratowego wirydarza (80 arów), budowano przez 30 lat. Wertykalną dominantą świątyni jest wzniesiona na skrzyżowaniu naw strzelista, kwadratowa w planie wieża ze smukłym ośmiobocznym hełmem w formie iglicy. Wieża, o wysokości 123 m (404 stóp), jest najwyższą wieżą kościelną na terenie Zjednoczonego Królestwa. Okazała, malownicza katedra stała się inspiracją dla artystów, wśród nich dla reprezentanta angielskiego romantyzmu, malarza Johna Constable'a. Katedra stanowi jeden z czołowych przykładów gotyku angielskiego. Będąc w opozycji do francuskiego kierunku w architekturze gotyckiej, struktura przestrzenna świątyni salisburskiej wywarła silny wpływ na kształt dzieł budownictwa sakralnego na terenie Wysp Brytyjskich w XII-XV w.