(6)
Według folkloru spotkanie leprechauna jest wydarzeniem bardzo rzadkim, i jeśli już, to ma miejsce zwykle w okolicy elfickich fortów, którymi zwykle są drumliny i starodawne fortyfikacje.
Leprechauny są samotnikami, mieszkającymi w odległych miejscach i zajmują się wyrobem butów. Nazwa leprechaun znaczy dosłownie „szewc”. Jego obecność zdradzają czasem rytmiczne uderzenia jego szewskiego młotka, jeżeli akurat pracuje.
Z wyglądu, leprechaun przypomina drobnego, włochatego, starego człowieczka, o pomarszczonej twarzy i wzroście przeważnie nieprzekraczającym trzech stóp (ok. 93 cm). Nosi kapelusz, skórzany fartuch roboczy, wełnianą kamizelkę, krótkie spodnie, długie pończochy i buty ze srebrnymi sprzączkami. Zawsze nosi brodę i zwykle pali fajkę. W opisach z czasów bardziej współczesnych naszym, leprechaun nosi szmaragdowozielony anglez, który jest nieodłącznym elementem jego bardzo kolorowego stroju – źródłem tego jest jednakże jego obraz na płatkach śniadaniowych Lucky Charms, a nie przekazy tradycyjne.
Ma zawsze przy sobie dwie sakiewki: jedna zawiera srebrną, a druga złotą monetę. Srebrna moneta służy Leprechaunowi do płacenia za wszelkie potrzebne mu dobra; dzięki swej magicznej mocy zawsze znika z kieszeni sprzedającego i powraca do pierwotnego właściciela. Złota moneta służy mu za łapówkę dla każdego, który go schwyta; po zamianie właściciela zamienia się błyskawicznie w popiół lub w suche liście.
Leprechauny znają miejsca, w których zakopane są skarby, jakimi często są gliniane naczynia wypełnione złotem. Jeżeli jeden z nich zostanie złapany to zdradzi to miejsce, ale kosztowności nie odda łatwo, skąd wzięło się powiedzenie, że skarb leprechauna leży „po drugiej stronie tęczy” (czyli jest nie do zdobycia).
Leprechauny są złośliwe z natury, a także kochają celtyckie sporty i muzykę. Uwielbiają płatać wymyślne i dobrze przemyślane figle, na co jest wiele przykładów w folklorze irlandzkim. Na przykład, pewnego razu rolnik złapał leprechauna i zmusił go do wydania miejsca ukrycia skarbu. Leprechaun powiedział mu, że skarb został zakopany pod jednym z rosnących na polu chwastów. Rolnik obwiązał ten chwast czerwoną chustą, wypuścił leprechauna i poszedł po łopatę. Gdy wrócił, wszystkie chwasty na tym polu były obwiązane identycznymi czerwonymi chustami. Mają też skłonność do alkoholu i podkradania ludziom różnych rzeczy.
Leprechauny są uważane za obrońców elfickiej społeczności, a szczególnie za rodzaj straży pałacu królowej elfów. Potrafią dla każdej skradzionej owcy lub kozy sporządzić uprząż i galopować nocą przez góry i doliny na jej grzbiecie.
