Pierwszy września
Pierwszy września - to czas bolesnych wspomnień.
Pierwszy września - to dobra nauka historii.
Pierwszy września - to wnioski dla potomnych.
Obrońcy naszej Ojczyzny, którzy wtedy polegli,
Dali przykład męstwa i miłości wszelkiej.
To Oni szlak bojowy swą krwią zaznaczyli,
Byśmy my, w wolnej Polsce mogli być szczęśliwi.
To ich mogiły zdobimy dziś kwiatami.
To my - Wasze dzieci i wnuki,
Wzięliśmy Waszą spuściznę i my robimy wszystko
By podnieść kraj ze zniszczeń,
By ludziom tu mieszkającym, żyło się spokojnie.
Byśmy już nie myśleli o czasach strasznej wojny.
Niech to spotkanie na tym cmentarzu,
Zjednoczy wszystkich w działaniu.
Zerwane więzi nicią połączy,
Dla dobra naszego kraju.
A Wy tu śpijcie, w cichej mogile,
Z dala od zgiełku, pod lasem.
My tu przyjdziemy za jakąś chwilę
Z modlitwą, kwiatem i światłem.
Amen.
01.092016 r. Krystyna Kunikowska
bryza 2016-09-09
Piękny wiersz ....często nam mama opowiadała jak upalny dzień 1 września został przerwany rykiem syren i komunikatami niosącymi trwogę .....pozdrowionka ...