Matka Ojczyzna

Wiersz ten dedykuję wszystkim z okazji zbliżającego się Dnia Matki

Matka – Ojczyzna

Jest matka fizyczna lub matka przybrana.
Ale jest i Matka – Ojczyzna kochana.
Ręce wyciąga do wszystkich,
Wszystkich jednakowo kocha,
Serce jej krwawi mocno
Nad nędzą ludu szlocha.

Nie może patrzeć na waśnie
Które dzieci jej szykują?
Ani na kłótnie wewnętrzne
Co bezmyślności wtórują?
Jak bardzo, nasza Matka?
Spragniona jest miłości.
Od wszystkich dzieci swoich
Od grup wyrozumiałości.

Niech wreszcie pokolenia
Podadzą sobie ręce.
W działaniu się zjednoczą –
Przestaną krzyczeć więcej, więcej, więcej
Matka też nic nie zrobi,
Kiedy dzieci harcują?
Kiedy tylko się bawią?
Rodziny dobre imię, psuja.

Oszczędźmy naszej Matce, łez i upokorzenia.
Podajmy sobie ręce, wesprzyjmy się nawzajem.
Pracujmy dla niej szczerze i rządźmy naszym krajem.

Wnet zobaczymy promienne oblicze Matki.
Choć nadal będzie troska o swe kochane dziatki.
O tych, co w miastach i na wsiach
O mądrych i mniej zaradnych,
O zdrowych i chorych,
O dzieci w przedszkolu i szkole,
O wszystkie dzieci swoje.

Krystyna Kunikowska