Żaba w bajorku nie wie nic o wielkim , dalekim oceanie

Żaba , żaba /kaeru - kaeru/

(po japońsku żaba to kaeru)

Na pewnym zbiorniku wodnym na liściu Grzybienia siedzą dwie żaby.
- Mamusiu, mamusiu, a jak ja spotkam takiego ŻABA, to skąd mam wiedzieć, że On ma być mój ? Odzywa się jedna
- Najpierw drogie dziecko posłuchaj jak On, ten ŻABA, kumka i rechocze i czy to kumasz i czy Ci się to kumkanie podoba - odpowiada druga
- I co dalej mamusiu? - kontynuuje pierwsza
- Jak Ci się to jego gadanie spodoba i ON ci się spodoba, to mu odkumkniesz. Potem On Ci odkumknie i możecie sobie razem iść popływać.
I co dalej mamusiu? - ciągnie dalej pierwsza
- Potem będziecie sobie razem :kumkać ,rechotać i kaeru-kaeru - odpowiedziała matka żaba
- A skąd będziemy wiedzieć jak to robić? - pytało dalej dziecko
- My żaby mamy to zakodowane w genach, a jak ten twój ŻABA okaże się prawdziwym mężczyzną to Ci się to kumkanie,rechotanie i kaeru-kaeru spodoba - uświadamiała żaba ,żabę
- Mamusiu, a po co my to mamy robić ?
Usłyszawszy to pytanie mama żaba się zdenerwowała i krzyknęła głośno po żabiemu:
- Jak to po co? Żeby nasz żabi ród nie zginął i żeby bocian miał co jeść .Później ciszej powiedziała do córki - Jak będziecie to kumkanie rechotanie i kaeru-kaeru robić będziecie mieć kijanki.
- Kijanki? - Zdziwiła się córka
- Tak o naszych dzieciach mówią ludzie, ale najpierw będziesz musiała znieść skrzek.
- Mamusiu ja się boję
-Czego dziecko,czego ?
Ze mnie bocian zje - trwożnie odpowiedziała córka.
-Kochanie jak spotkasz takiego prawdziwego ŻABA, jak ja twojego ojca to zapomnisz nie tylko o bocianie, ale i o całym świecie...

Taka sobie żabia powiastka ...