(0)
Największe zainteresowanie zwiedzających Tarnów podróżników i artystów XIX i XX w., a także ilustrowanej prasy XIX wieku budziły malownicze drewniane kościółki - NMP obok tzw. Burku, a właściwie w dzielnicy zwanej Zabłocie; kościół św. Trójcy leżący na terenie dawnej wsi podmiejskiej zwanej Terlikówką oraz kolejny drewniany kościółek pod Tarnowem św. Marcina na Górze św. Marcina w Zawadzie. Nad spokojnym z pozoru potoczkiem zwanym Wątokiem (Wontokiem), istnieje druga taka pisownia tej rzeczki dość zresztą mocno udokumentowana lingwistycznie, za placem zwanym Burek, z którego na południe wychodziła uliczka zwana NMP. U jej wylotu stoi, obok "starego cmentarza", wspomniany kościółek p.w. Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej (takie jest jego oficjalne wezwanie). Parafię przy kościele NMP Wniebowziętej na Burku o charakterze personalnym dla mieszkańców zamku Tarnowskich uposażył Rafał Tarnowski 1354 r., a erygował ją ok. 1362 r. bp Bodzanta. W 1400 r. bp P. Wysz przyłączył parafię NMP na Burku - "extra muros civitatis", czyli za murami miasta, do parafii kolegiackiej.
dodane na fotoforum:
frezja36 2008-11-09
..Swietnie:):):)miło zobaczyc u kogos te same miejsca:):)
anaks 2008-11-11
piękny ten kościółek, podobny drewniany jest np. w Paczółtowicach niedaleko Krakowa.
