los nie rozpieszcza nas od lat
nadzieja przy nadziei trwa
naiwność taka że aż miary brak
nagrodą była za nasz sen
więzieniem marzeń wciąż pieniądze są
skrzydła rozwinąć
ale jak
sprzedajmy wszystko co się sprzedać da
na bilet będzie i na chleb
niebieski pociąg niech wywiezie nas
za osiem gór i osiem rzek
za horyzontem szczęście po ziemi mknie
za horyzontem tęcza lśni
będziemy w pościel białą zjeżdżać z niej
i kochać się jak jeszcze nikt
zamykam oczy
widzę przestrzeń
co w nieskończoności znika gdzieś
w myślach stawiam dom
pod słońcem tyle miejsca...
(perfekt)
https://www.youtube.com/watch?v=dWXsYkt5VIw