(...)krzyczę wniebogłosy
a zatykam uszy swe
smugi w powietrzu i mój bieg
jak prądy niewidzialnych rzek
mój własny krzyk ogłusza mnie
mówicie o mnie że szalona
ja to samo krzyczę o nas
swoim krzykiem przez powietrze drążę drogę
po której wszyscy inni iść w milczeniu mogą
dlaczego wszyscy ludzie mają zimne twarze
dlaczego drążą w świetle ciemne korytarze
dlaczego ciągle muszę biec nad samym skrajem
dlaczego z mego głosu mało tak zostaje
kim jest ten człowiek który ciągle za mną idzie
zamknięte oczy ma i wszystko nimi widzi
wiem że on wie, że ja się strasznie jego boję
wiem że coś mówi lecz zatkałam uszy swoje(...)
(habakuk)

https://www.youtube.com/watch?v=kIID1fo43Z0#t=43