Witam

Ścieżkami życia idę co dnia. Szukając skrawka swego nieba. Gdzie los wyznacza własny szlak. Wciąż wspinać się pod górę trzeba. Czasem zachwyca jasny błękit,i wszystko proste się wydaje.Nagle się rodzą czarne chmury, życie się znów ciężarem staje. Nadzieja która w sercu trwa snuje wciąż nowe plany I ciągle wierzy w nowy dzień że jutro będzie on udany. W labiryncie zawiłych ścieżek Przecieram szlaki mi nieznane. I kocham życie jakie jest przecież jest tylko raz mi dane.

dodane na fotoforum:

• Kwiaty z bliska