Jeśli jeszcze nie widzieliście kamiennej zapory zwanej tamą lubachowską, to macie czego żałować. Kamienny kolos powstał w latach 1911 – 1914 i ma 230 m długości w koronie i 44 m wysokości. Powodem powstania tamy były liczne powodzie. Po 1914 nurt rzeki Bystrzycy został ujarzmiony i tak powstało Jezioro Bystrzyckie. Do lat pięćdziesiątych po jego wodach pływał turystyczny statek parowy. Tama nie przeszła pomyślnie jednej próby. W czasie powodzi w 1997 r. wody jeziora przelewały się przez jej górną krawędź.
Historia, legendy
Z budową tamy wiąże się historia zatopienia górnej części wsi Lubachów oraz osady Schlesierthal. Schlesierthal bądź Schlesiertal to tak naprawdę nazwa geograficzna doliny Bystrzycy, oznacza Śląską Dolinę. Znajdowało się tu skromne osiedle górnicze, składające się z kilku domostw, a zamieszkiwali je mieszkańcy Lubachowa. Prowadzono w tym miejscu roboty poszukiwawcze. Gwarkowie wydobywali tu m.in. rudy srebra. Mieszkańców wysiedlono, a osada górnicza została zalana. Ostatni szczegółowy plan robót górniczych pochodzi z 1819 r. Z planu wynika, że w sztolni o długości 250 m znajdował się 40-metrowy szyb.