Kamienice Wrocławia

Kamienica Pod Złotym Psem - budynek na wschodniej pierzei wrocławskiego Rynku, w jego północno-wschodnim narożniku, pod numerem 41, rekonstruujący barokowe formy zewnętrzne znajdującej się wcześniej w tym miejscu kamienicy mieszczańskiej o średniowiecznym rodowodzie.

Pierwotna kamienica została wybudowana w XIII wieku w stylu gotyckim. Ma wydłużony, nieregularny rzut. Od strony Rynku posiada wspaniałą rzeźbiarską fasadę o czterech osiach okiennych. Prostokątna kamieniarka okienna o masywnych zwornikach została ozdobiona puttami oraz zwieńczona naczółkami na przemian trójkątnymi i półkolistymi. Narożniki budynku zasygnalizowano boniami, a elewacje zostały dodatkowo podzielone płaskimi gzymsami. W partii dachowej kamienica otrzymała dość skromny barokowy szczyt i dwie lukarny. Bogaty szczyt zdobiony w górnej partii kompozytowymi pilastrami, gzymsami, obeliskami i wazonami został odcięty od reszty elewacji silnym wysuniętym gzymsem i pasmem tralkowej balustrady częściowo kamiennej, częściowo kutej z żelaza. Elementem charakterystycznym szczytu były wieńczące po obu stronach kamienne małżowinowe woluty.

Jednym z architektów kamienicy był Jan Jerzy Kalckbrenner – autor również trzech innych kamienic rynkowych.