..

Magda Maciejec - Gdy dojrzeją pomarańcze ♫
https://www.youtube.com/watch?v=0d0TYxwxNYg

„Pewien bogaty przedsiębiorca zatrudnił stolarza, aby ten odnowił jego stary kolonialny dom. Ponieważ jednak przedsiębiorca należał do tego rodzaju ludzi, którzy lubią mieć wszystko pod kontrolą, postanowił pozostać jeden dzień w domu, aby obserwować rozwój podejmowanych przez stolarza prac.

Pod koniec dnia zdał sobie sprawę, że stolarz ciężko pracował pomimo różnych nieprzewidzianych opóźnień. Na domiar złego na koniec dnia pracy samochód stolarza zawiódł, więc przedsiębiorca odwiózł go do domu.
Przez całą drogę stolarz nie odzywał się wyraźnie przejęty różnymi niepowodzeniami, które spotkały go tego dnia. Jednakże po dotarciu na miejsce zaprosił przedsiębiorcę do środka, by ten mógł poznać jego rodzinę i zjeść wspólnie kolację. Jednakże zanim wszedł do domu, cofnął się w stronę małego drzewka, które przytulił na kilka minut.
Kiedy otworzył drzwi i wszedł do domu, wydawał się być zupełnie innym człowiekiem. Wyglądał na zupełnie szczęśliwego. Kolacja przebiegała w dobrym nastroju pełnym radości, uśmiechów i miłej spokojnej konwersacji. Na koniec stolarz odprowadził przedsiębiorcę do samochodu. Kiedy mijali drzewo zmartwień ten zapytał:

-Co takiego ma w sobie to drzewko? Zanim wszedłeś do domu byłeś bardzo zmartwiony i nieszczęśliwy, ale po dotknięciu go stałeś się zupełnie innym człowiekiem.

-To drzewo zmartwień, odpowiedział stolarz. Rozumiem, że nie mogę zapobiec powstawaniu opóźnień w mojej pracy, ale nie ma powodu, żebym tego typu zmartwienia zabierał ze sobą do domu. Kiedy dotykam jego gałęzi, pozostawiam tam moje zmartwienia. Zbieram je na nowo kolejnego dnia, kiedy znów idę do pracy. Co ciekawe każdego dnia zbieram z drzewa mniej zmartwień, niż wcześniej na nim pozostawiłem.
Tego wieczora przedsiębiorca odebrał jedną z ważniejszych życiowych lekcji.”