Przyjęcie monarchicznej Konstytucji 3 maja spowodowało opozycję republikanów oraz sprowokowało wrogość Imperium Rosyjskiego,
które od 1768 roku było protektorem Rzeczypospolitej i gwarantem nienaruszalności jej ustroju.
W wojnie w obronie konstytucji
Polska zdradzona przez swojego pruskiego sprzymierzeńca Fryderyka Wilhelma II została pokonana przez wojska rosyjskie Katarzyny Wielkiej, wspierające konfederacją targowicką – spisek polskich magnatów przeciwnych zmianie ustroju Rzeczypospolitej.
Po utracie niepodległości w 1795 roku przez 123 lata rozbiorów przypominała o walce o niepodległość.
Zdaniem dwóch współautorów Ignacego Potockiego i Hugona Kołłątaja była „ostatnią wolą i testamentem gasnącej Ojczyzny”.
Wielka Polska przed rozbiorami składała się z Korony Polskiej, Litwy i Rusi. Polska postrzegana była jako wspólna macierz trzech narodów.
Oczywiście Rusinów nie należy mylić żadną miarą z Moskalami..!
(z internetu)