Patrzysz na mnie i myślisz, że mnie znasz. Myślisz, że znasz prawdę o mnie i możesz mnie oceniać. Oczekujesz, że wyjaśnię Ci swoje zachowanie i wytłumaczę dlaczego jestem akurat taka. Nie zrobię tego. Nie muszę. Nie mam ochoty. Ten etap mam już dawno za sobą. Nie tłumaczę tego co robię, jeśli wiem, że ktoś nie ma ochoty mnie zrozumieć. Wyczuwam doskonale ludzkie intencje. A intuicja mnie nigdy nie zawiodła. Wiem kiedy ktoś zadaje mi pytania, bo jest ciekawski, a kiedy naprawdę jest zainteresowany moją historią. Kiedy chce zrozumieć, a kiedy chce ocenić. Nigdy nie zapominajmy, że poznając kogoś, poznajemy jedynie fragment jego życia. A moment, w którym go poznaliśmy nie jest początkiem jego historii. Jest jedynie początkiem naszej historii o nim. Reszta to nasze wyobrażenia, czasami bardzo dalekie od tego, co prawdziwe.