Nie doczekał niepodległości...

Spacerując alejkami Cmentarza Łyczakowskiego – najstarszej zabytkowej nekropoli Lwowa, położonej we wschodniej części miasta na malowniczych wzgórzach wśród specjalnie zaprojektowanego starego drzewostanu spotykamy groby wielu wybitnych i zasłużonych dla Polski i Ukrainy ludzi kultury, nauki i polityki. Cmentarz Łyczakowski porównywany jest z warszawskimi Powązkami czy wileńską Rossą. To tutaj zostali pochowani Polacy: Gabriela Zapolska, Maria Konopnicka, Artur Grottger, Zygmunt Gorgolewski, Seweryn Goszczyński, Władysław Bełza, Julian Ordon, Karol Skibiński, Wojciech Kętrzyński, Stanisław Zborowski, Karol Szajnocha, Rozalia Zamojska, Benedykt Dybowski, Stefan Banach oraz Ukraińcy: Iwan Franko, Wasyl Nahirnyj, Iwan Trusz, Ihor Biłozor, Markijan Szaszkewycz, Stanisław Ludkiewicz, Wołodymyr Iwasiuk (kompozytor sławnej „Czerwonej ruty”), Salomea Kruszelnicka, Rostysław Bratuń, Michał Osadczyj, Iwan Krypiakiewicz, Irena Wilde, Sergiusz Kuźmiński (ikona ukraińskiego rocka lat 90 ubiegłego wieku).

Zatrzymuję się przez dłuższą chwilę przed grobem Wołodymira Iwasiuka. Dziś miałby 64 lata.

Wołodymyr Iwasiuk (04.03.1949 -24 lub 27. 04.1979) to znany ukraiński poeta i kompozytor. Jeden z
twórców ukraińskiej muzyki pop. Autor stu siedmiu piosenek, muzyki do kilku spektakli, pięćdziesięciu trzech utworów instrumentalnych. Był lekarzem i skrzypkiem, świetnie grał na fortepianie, wiolonczeli, gitarze. Był nieprzeciętnym malarzem. Wołodymyr Ivasiuk był legendą w swoim czasie, jego pieśni zdobywały laury na wielu festiwalach. Dnia 23 kwietnia 1979 Iwasiuk został wywołany z filharmonii i wsadzony do samochodu. Naoczni świadkowie rozpoznali samochód należący do sowieckiej bezpieki KGB. Trzy tygodnie później żołnierz znalazł okaleczone ciało Iwasiuka wiszące na drzewie w lesie. Oczy zostały wydłubane, palce połamane a ciało posiniaczone. Brak było typowej dla wisielca pręgi po sznurze. Mimo tych dowodów zespół 5 lekarzy uznał śmierć kompozytora jako samobójstwo i prokuratura zamknęła akta. Akta tej sprawy leżą w Moskwie i nikt z rodziny nie ma do nich dostępu. Odszedł w wieku 30 lat, zostawiając po sobie olbrzymią spuściznę artystyczną, w tym ponadczasowy przebój, śpiewany przez kolejne pokolenia Ukraińców – Czerwoną rutę (w Polsce wykonywana przez zespół No To Co oraz przez J. Gniatkowskiego). Co mógł jeszcze stworzyć tak młody i niezwykle utalentowany człowiek, tego niestety nigdy się już nie dowiemy. Nie dowiemy się także nigdy dlaczego musiał zginąć w tak młodym wieku. Domyślać się można, że Iwasiuk tworzył nowy wizerunek, który nie pasował do wizerunku „sowieckiego człowieka” a swoimi pieśniami obudził uśpionego przez system ducha narodowego Ukrainy.

Posłuchajmy archiwalnego nagrania \"Czerwonej ruty\" z udziałem Iwasiuka
https://www.youtube.com/watch?v=iV_4XvldJw0

Chociaż Wołodymyr Iwasiuk jest martwy, Ukraina ma kolejnego męczennika, który oddał życie w sposób niehumanitarny, wręcz bestialski, brutalny i prymitywny dla sprawy humanitarnej. Jego piękne kompozycje pozostaną nieśmiertelne i nadal będą inspiracją dla kochających wolność Ukraińców, dla obecnych i przyszłych pokoleń.

Pozdrawiam moich Gości.