(16)
Wieluń lokowano w 2 połowie XIII w. na terenie o naturalnych cechach obronnych, na cyplu wysoczyzny wcinającej się w zabagnioną nizinę obfitującą w liczne stawy i cieki wodne. Jako miasto pograniczne był on wielokrotnie narażony na ataki z zewnątrz, budowa umocnień była więc szczególnie potrzebna i rozpoczęto ją w średniowieczu. Na początku była to konstrukcja drewniana, a następnie zmieniona na murowaną.
Mury obronne Wielunia miały długość około 1300 metrów i obejmowały teren starego miasta o powierzchni 12 ha. Miały wysokość 6-6,5 metra, wzniesione z lokalnego piaskowca, zwieńczone ceglanym krenelażem. Wieluń był jednym z 25 miast otoczonych za czasów Kazimierza Wielkiego murami obronnymi. Tworzył on wraz z m.in. „orlimi gniazdami” pas fortyfikacji strzegących południowo-zachodniej granicy Korony.
Dziś pozostały po nich jedynie fragmenty, tylko Brama Krakowska, zwana także Rudzką stoi w całej okazałości.
kropka7 2013-09-01
Ciekawy opis ... mała lekcja historii
w pigułce ... ku pamięci pokoleniom,
nowym pokoleniom ...
Pozdrawiam cieplutko i dziękuję pięknie
za milutką wizytę i fajne komentarze :)
... aha ... też lubię te ogniste zachody ;)))
ps. życzę udanego wyjazdu, też czasem ciągnie mnie w te strony
bo ładnie tam (Litwę odwiedziłam).
ewulka 2013-09-05
nie znam niestety Wielunia ,jest tyle pięknych miejsc w naszym kraju ale wszędzie nie da rady być dlatego świetnie,że można chociaż troszkę w Garnku pozwiedzać miejsca do których nie dotarliśmy :)
ewusia 2013-09-23
Wędrowałam już Szlakiem Orlich Gniazd ale do Wielunia
nie trafiłam. Widzę, że warto tam się kiedyś wybrać, bo
to ciekawe miejsce do zwiedzania.
