Posyłam kwiaty - niech powiedzą one
To, czego usta nie mówią stęsknione!
Co w serca mego zostanie skrytości,
Wiecznym oddźwiękiem żalu i miłości.
Posyłam kwiaty - niech kielichy skłonią
I prószą srebrną rosą jak łezkami,
Może uleci z ich najczystszą wonią
Wyraz drżącymi szeptany ustami,
Może go one ze sobą uniosą
I rzucą razem z woniami i rosą.
Szczęśliwe kwiaty! im wolno wyrazić
Wszystkie pragnienia i smutki, i trwogi;
Ich wonne słowa nie mogą obrazić
Dziewicy, choć jej upadną pod nogi;
Wzgardą im usta nie odpłacą skromne,
Najwyżej rzekną: "Słyszałem - zapomnę."
Szczęśliwe kwiaty! mogą patrzeć śmiale
I składać życzeń utajonych wiele,
I śnić o szczęściu jeden dzień słoneczny...
Zanim z tęsknoty uwiędną serdecznej.
Adam Asnyk
vitaawe 2012-10-04
Słowa zgubione
uśmiechów motyle
uczucia zamarzłe w amnezji
Tam serca złamane
za moment, za chwilę
poskleja kropelka poezji...
/Maciej Pinkwart/
ŚLICZNEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE
ruda51 2012-10-05
ślicznie Joanko,pozdrawiam ciepło :)
kometa1 2012-10-05
Piękne asterki ...uwielbiam je:)
Niech szczęście i radość
nigdy nie zgubi Twojego adresu ..Pozdrawiam:)
alao1 2012-10-05
Wspaniałego wieczoru,dużo dobrego humoru,
samych pozytywnych myśli...- Pozdrawiam <>:)
(komentarze wyłączone)