(8)
Maurycy Beniowski spędził jakiś czas w zamkowej wieży. Nieco wcześniej „zaliczył” też i krakowskie lochy, gdy uchodząc przed uwięzieniem z habsburskiego państwa (za podrobienie cesarskiego dokumentu i apostazję), przybył do Krakowa. Marszałkowi konfederacji barskiej, Czarnockiemu, wydał się podejrzanym, choć przybył niby na wezwanie konfederatów – bo to luter i heretyk. Łgarstwem i pokrętnymi tłumaczeniami Beniowski wydostał się po 13 dniach z krakowskich lochów. Zwodzi Czarnockiego istniejącym rzekomo spiskim oddziałem, który on chce przyprowadzić pod sztandary konfederacji barskiej.
Czarnocki skusił się tą obietnicą i powierzył mu misję jego sprowadzenia. Beniowski przybywa na Spisz, do Starej Lubowli. Żadnego oddziału oczywiście nie ma! – trzeba go sformować. Komendantowi twierdzy, Elstermannowi, roztacza wizję nadchodzącego zagrożenia: konfederaci planują zajęcie zamku i starostwa spiskiego. Szerzące się także pogłoski o tych zamiarach istotnie wzmogły obawy komendanta. Zatem trzeba wzmocnić obronę – w lipcu 1768 r. daje Beniowskiemu upoważnienie i środki na werbunek.
Coś się jednak nie spodobało komendantowi twierdzy – prawdopodobnie dotarło do Elstermanna, że Beniowski werbuje ludzi dla konfederacji barskiej. Więc aresztuje Beniowskiego i zamyka go w zamkowej wieży. Pan Maurycy jest kłopotliwym więźniem – upoważniający do werbunku kompromitujący dokument, stał się pośrednio przyczyną odesłania Beniowskiego do Krakowa. Miasto po upadku konfederacji opanowali Rosjanie – Beniowskiego jako konfederata barskiego, oddano w ręce rosyjskiego dowódcy Apraksina. Rosjanie nie mieli przeciwko Beniowskiemu większych zarzutów – kazano mu napisać reces i zwolniono go. No cóż, to tylko mało znaczący epizod w historii zamku, ale Słowacy w broszurce-przewodniku po zamku podkreślają fakt uwięzienia Beniowskiego.
dodane na fotoforum:
