herbu Jastrzębiec ur. w 1804 r. w Halczyńcu. Działacz niepodległościowy, pisarz i poeta zaliczany do szkoły ukraińskiej polskiego romantyzmu. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim w 1828 r.. Brał udział w powstaniu listopadowym, a po jego upadku wyemigrował do Paryża i tam związał się z Hotelem Lambert i Adamem Czartoryskim, który wysłał go do Stambułu jako szefa Agencji Misji Wschodniej. Jej celem było przeciwstawianie się rosyjskim wpływom w Turcji. W tym czasie w Turcji przebywało wielu emigrantów z ziem polskich po powstaniach, którzy nie wiedzieli, co ze sobą począć i za co przeżyć kolejny dzień. Pod Stambułem po azjatyckiej stronie Bosforu Czajkowski osadzał Polaków na ziemi wydzierżawionej przez Czartoryskiego od zakonników lazarystów francuskich. Na terenach 500 ha osadzał błąkających się powstańców, zorganizował środki do życia. Na tej ziemi własnymi rękoma osadnicy karczowali miejsca, na którym stawiali sobie domy.
Po 1850 r. Michał Czjkowski przeszedł na mahometanizm i stał się Sadyk paszą. Jego żona Ludwika także przeszła na islam. Po jej smierci Czajkowski uzyskał amnestię carską i w 1872 r. udał się do Kijowa z nową żoną Greczynką. Kupił wieś Borki, przeszadł na prawosławie i nawoływał wszystkich Słowian do zjednoczenia się pod berłem Aleksandra II. W końcu przestał zajmować się polityką i odebrał sobie życie strzałem z pistoletu.