Powietrze
Powietrze między mną i tobą,
nierozdzielne, bezgraniczne,
gotowe zawsze na przyjęcie
każdego głosu, każdej ciszy.
Powietrze bardzo ustępliwe,
wybuchom pąków, kul pochodom.
Pierwszy łyk światła i ubranie pierwsze.
Zastępca zawsze wychodzący na miejsce
ściętego drzewa i wyschniętej rzeki.
Wiem: w obojętnym powietrzu
pustki po mnie nie będzie.
Jan Zych
pyzyk 2009-08-13
ładniutkie :)
ederlezi 2009-08-14
Znaczy- ja też jestem pod wrażeniem, ale to chyba zrozumiałe.
Ale dlaczego Ty? :)
horsey 2009-08-15
ja tam się nie bałam, byłam raczej zafascynowana ;]
nigdy nie widziałam tak dużego zaskrońca
a on teraz sie zakopał pod płotem przy stajni... nie wiem jak taki kolos się tam zmieścił...
mmika 2009-08-17
pięknie pokazane promyki......magiczne miejsce.....
....Pozdrawiam Cie serdecznie :))))))
hypatia 2009-08-22
Potęga wyobrażni,wrażliwości i inteligencji-w całym wydaniu.
NUMBER ONE!
enka88 2009-08-22
Cudnie :) i piekny wiersz :) a jednak jeszcze sa na tym swiecie romantyczni mezczyzni :)
energy1 2009-08-28
...znowu gdzieś wyruszyłeś Wędrowcze????...tym razem w stronę światła....kiedy wrócisz opowiesz nam jak tam jest!
noc77 2009-08-30
Rewelacyjne..........