Znów małymi krokami kroczy ku nam, jesień z żółknącymi drzewami.
Jeszcze kwiaty pięknie kwitną zapatrzone w toń nieba błękitną.
Z roku na rok robi się smutniej, bo lat przybywa, a sił ubywa.
Żółkną liście jak przed laty, gdy biegało się po łące zrywając kwiaty.
Brak tez sercu drżenia i uniesień, bo wszystko się oddala ...
Z młodości - wiosny, nadchodzi starość - ale jeszcze przed nami ...
,,PIĘKNA JESIEŃ ŻYCIA"