rumak

Wstaję z ławki
w chwili gdy zachodzi słońce
i mogę dzięki temu zobaczyć coś
czego nie widziałem wcześniej
Wszyskie te rzeczy
które wymagają wspinania się na palce
a nawet wejścia na ławkę.
I owiewają mi skronie
wszystkie te lekkomyślnie pomijane chwile,
niedostrzeżone jak prawdy
czytane przez pożyczone okulary.
Aż pozostała tylko połowa
tego co chciałem zobaczyć,
bo reszta zniknęła w odwłoku pająka
I mimo że długo jeszcze siedziałem
w drgającej pajęczynie
a księżyc filantrop nocy
dwoił się i troił
reszty mogłem ledwie się domyślać.

dodane na fotoforum:

• Przeróbki