https://www.youtube.com/watch?v=8GLwJFMRUQw

Finito!
Czy czegoś żałuję?
Nie,
Ale trochę tak… że uwierzyłam w ludzi, w ich słowa.
Bo nie ma nic gorszego od dawania nadziei i jej zabierania !
Słowa w zapewnienia o przyjaźni.
Wszechogarniająca obojętność, która przeszywa do kości i zadaje ból,
że z trudem łapie się kolejny oddech, a Oni śmieją się pod nosem.
Czy czegoś mnie to nauczyło?
Ponoć ludzie na naszej drodze po coś są,
Każdy z nich zostawił mi lekcje, które odrobiłam, możecie być dumni …
Nauczyłam się wracać do swoich demonów, wybaczać i kochać ludzi na nowo.
Tak wybaczyłam Tobie „ przyjaciółko i przyjacielu „
Czy zapomnę ?
Na pewno nie!
To dzięki Wam pokonałam swoje domeny i ocaliłam wspomnienia.
Nie da się zapomnieć naszych filozofii życiowych i śmiechu do łez…
Są chwile, które nigdy nie ulecą
Które nie zniszczy byle burza
Że się do nich już nie wraca
To pod pajęczyną czasu, czekają na cud
Jesteście czasem znienawidzeni i kochani
I nawet kiedy już o tym nie myślę
To w starym albumie żyjecie jak gdyby nigdy nic…
Iv…

Z dedykacją ,
bo dziś, to już czwarty rok!