Główna bitwa miała się rozegrać tuż pod murami twierdzy. Pole bitwy zostało dobrze przygotowane: umocnione stanowiska artyleryjskie po obu stronach, rozmieszczenie regimentów, rekwizyty. Tłum ludzi oczekujących na bitwę. W końcu wojska napoleońskie stanęły pod twierdzą, która miała powstrzymać ich zwycięski przemarsz przez Europę. Żeby uniknąć rozlewu krwi wysłali parlamentariusza do obrońców twierdzy z propozycją jej poddania. Negocjacje zakończyły się fiaskiem (dosłownie: został on pogoniony salwami artyleryjskimi z twierdzy), więc Legia Polsko-Włoska i Francuzi rozpoczęli bombardowanie artyleryjskie. Huk niesamowity, co bardziej wrażliwi musieli zatykać uszy. Prusacy nie pozostali dłużni. Rozległy się głośne salwy armat z twierdzy i z pola bitwy.