Wilno

Plac Katedralny

"Znajdująca się w odległości kilkunastu metrów od katedry dzwonnica powstała prawdopodobnie z jednej z baszt w murze obronnym opasującym zamek. Tezy tej broni prof. Juliusz Kłos, argumentując, iż dowodzą tego dwa rzędy okienek strzelniczych umieszczone w niższej części dzwonnicy. Profesor jednocześnie odrzuca tezę mówiącą – uznając ją za niewiarygodną – że dzwonnicę zbudowano na piętrowej wieżyczce pogańskiej kapłana Kriv-Krivait. Wyższe piętra dobudowane zostały prawdopodobnie w XVIII w., zaś w XIX w. dzwonnica zyskała szatę klasyczną.

Mniej więcej w połowie drogi między wejściem głównym do katedry i dzwonnicą uważny przechodzień dostrzeże kostkę nawierzchniową ze słowem Stebuklas (lit. ‘cud’) napisanym tworzącymi okręg kolorowymi literami. Ta kostka to „magiczne miejsce” mające spełniać życzenia – powinno się stanąć na niej, pomyśleć życzenie i wykonać obrót o 360 st. Według jednej z najnowszych wileńskich legend kostka ta upamiętnia miejsce, skąd żywy łańcuch ludzi w 1989 r. rozciągnął się aż do Tallina."