Ciemność mnoży się wokoło mnie,
ogarnia całe ciało i krew.
Dotyk mój sprawia cierpienie,
a pomoc innym to już nie pragnienie.
Pożądać jak bawić się kimś,
znudzisz się i kolejno odlicz.
Tak właśnie w moim tempie zegar tyka.
Nie dotykaj!
Lepiej byś zostawił mnie...
Popłaczę, posnuję się,
a w końcu i tak przejdzie mi ten dzień.