”Codziennie zalewa nas masa fotografii - obrazów wojny i głodu, ludzi sławnych i podziwianych, towarów, do których kupna się nas zachęca, prześlicznych modelek, idealnych mieszkań, mikroorganizmów i dalekich gwiazd, ważnych wydarzeń historycznych i momentów ważnych tylko dla nas. Fotografie przynoszą pod nasz dach odległe zakątki świata i przywołują przeszłość. Wszyscy mamy albumy (a mniej pedantyczni z nas - szuflady) pełne zdjęć naszych najbliższych czy nas samych sprzed lat. Fotografia jest źródłem estetycznej satysfakcji i informacji o rzeczach, których w rzeczywistości nigdy nie zobaczymy. I jest realnym, materialnym wyrazem naszych osobistych wspomnień.
Tylko nieliczne jednak spośród niezliczonych fotografii, które mamy okazję oglądać, przyciągają uwagę i pozostają na dłużej w pamięci. Czym więc te właśnie obrazy różnią się od całej reszty?
Świetne zdjęcia przybierają wprawdzie najróżniejsze formy, lecz wszystkie mają jedną wspólną cechę: każde z nich wyraża uczucia radości lub smutku, współczucia, odrazy, czy wreszcie prostej, a niemożliwej do opisania, przyjemności patrzenia na coś, co przemawia do naszego oka i umysłu. Fotograf przekazuje nam te uczucia dzięki szczęśliwej kombinacji własnej wrażliwości - oka atrysty - ze znajomością narzędzi i techniki. Aby otrzymać obraz, który jest zarówno odzwierciedleniem tematu, jak i opowieścią o nim, fotograf patrzy, myśli, wybiera właściwy sprzęt, a następnie przyciska spust migawki.”